RPO przystąpił do skargi konstytucyjnej obywatela dotyczącej zakazu zgromadzeń w pandemii
- RPO wskazuje, że ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi z 2008 r. nie może stanowić podstawy do całkowitego zakazu zgromadzeń publicznych
- Dlatego niezgodne z Konstytucją jest też wydane na jej podstawie zakazujące zgromadzeń rozporządzenie rządu z 2 maja 2020 r.
Skargę konstytucyjną (SK 4/21) złożył obywatel, który w maju 2020 r. chciał zorganizować zgromadzenie publiczne. Dostał od władz samorządowych informację, że zgłoszenia o zgromadzeniu nie może być przyjęte, bowiem rząd z powodu pandemii zakazał rozporządzeniem zgromadzeń publicznych.
Obywatel zakwestionował to rozstrzygnięcie przed sądem, ten jednak odmówił zajęcia się sprawą. Uznał, że pismo od władz samorządowych nie jest decyzją, która podlega ocenie sądu, ale tylko informacją.
W tej sytuacji jedyną drogą dla obywatela jest zakwestionowanie przepisów, na podstawie których odmówiono mu prawa do organizacji zgromadzenia. Obywatel złożył skargę konstytucyjną do Trybunału Konstytucyjnego już w maju 2020 r. Trybunał (po uzupełnieniu wniosku) nadał bieg sprawie w styczniu 2021 r. i 12 lutego zawiadomił o niej RPO. Dał mu przy tym dwa tygodnie na zajęcie stanowiska.
Jednak zgodnie z prawem RPO ma 30 dni na przedstawienie stanowiska (liczone od momentu przedstawienia zagadnienia przez TK). RPO wskazuje, że naruszanie tego terminu przez TK narusza zasadę lojalnego współdziałania władz wskazaną w preambule do Konstytucji.
Szczegółową argumentację prawną RPO przedstawi w późniejszym, zgodnym z przepisami terminie.
VII.613.3.2021