Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Sąd: wola informatora, by dziennikarz nie ujawniał jego danych osobowych, była wyraźna, mimo, że nie uwidoczniona w żadnej formie. Tym samym dziennikarz naruszył dobra osobiste tego człowieka

1 lutego 2018 r. Sąd Apelacyjny ogłosił wyrok w sprawie o ochronę dóbr osobistych M.K. przeciwko jednemu z wydawnictw ogólnopolskich. MK zarzucał dziennikarzowi naruszenie tajemnicy dziennikarskiej. Przekazał bowiem dziennikarzowi do publikacji informacje dotyczące sytuacji w jednej z firm, jednakże z publikacji po pewnym czasie zrezygnował.

W sprawie pojawiło się kilka wątpliwości.

Po pierwsze: czy osoba przekazująca informacje dziennikarzowi, bez ujawniania swoich danych personalnych, poza numerem telefonu z którego dzwoniła do dziennikarza, lecz w warunkach pozwalających na ocenę, że nie życzy ona sobie ujawniania jej danych, w rzeczywistości złożyła takie zastrzeżenie, dzięki czemu wiązałaby dziennikarza tajemnica dziennikarska. Czy też zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 1 Prawa prasowego dla powstania tajemnicy dziennikarskiej wymagana jest jakakolwiek forma dla takiego oświadczenia.

Druga wątpliwość dotyczyła możliwości odpowiedzialności wydawcy za naruszenie dóbr osobistych informatora, przez dziennikarza.

W obydwu kwestiach Rzecznik Praw Obywatelskich przedstawił swoje stanowisko w pismach procesowych. W jego opinii stosowanie art. 60 K.c. w tym wypadku (jako do oświadczenia) wymaga jedynie, by wola informatora utrzymania w tajemnicy jego danych była dostatecznie jasno wyrażona i czytelna dla dziennikarza. Zdaniem Rzecznika, w niniejszej sprawie taka sytuacja miała miejsce.

Odpowiedzialność zaś wydawcy zdaniem Rzecznika można wiązać z faktem zatrudnienia dziennikarza jako pracownika.

Podzielając stanowisko Rzecznika odnośnie do faktu naruszenia tajemnicy dziennikarskiej, Sąd Apelacyjny stwierdził, że wola powoda, by dziennikarz nie ujawniał jego danych osobowych, była wyraźna, mimo, że nie uwidoczniona w żadnej formie. Z jego zachowania i oświadczeń kierowanych do dziennikarza (m.in. żądanie, by dziennikarz zniszczył wszelkie materiały i nigdzie ich nie publikował) wynika, że takie zastrzeżenie zostało przez niego uczynione. Tym samym dobra osobiste powoda (prawo do prywatności, prawo do anonimowości, tajemnica korespondencji) zostały naruszone bezprawnym działaniem dziennikarza.

W niniejszej sprawie Sąd nie dopatrzył się żadnej okoliczności usprawiedliwiającej bezprawne działanie naruszyciela.

W kwestii podstawy prawnej odpowiedzialności wydawcy Sąd oparł się na art. 430 K.c. stwierdzając, że dokonane naruszenie miało miejsce w ramach powierzonych czynności przez wydawcę.