Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Rzecznik Praw Obywatelskich w latach 1996–2000. Specjalista z zakresu prawa cywilnego, sędzia, w latach 1982–1992 prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego. W 1989 r. został wybrany na posła na Sejm "kontraktowy" z ramienia PZPR w pierwszej turze głosowania jako jeden z dwóch (obok Mikołaja Kozakiewicza) kandydatów z 35-osobowej listy krajowej. Urodził się 28 czerwca 1931 r. w Pruszkowie, zmarł 14 listopada 2022 r. 

Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1968 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych, w 1975 r. doktora habilitowanego, a w 1989 r. profesora zwyczajnego. W latach 1955-1961 sędzia Sądu Powiatowego dla m. st. Warszawy, 1961-1982 - sędzią Sądu Okręgowego dla m. st. Warszawy.

W 1970 r. objął funkcję dyrektora departamentu prawnego, a w latach 1994-1995 sekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości. W latach 1982 -1992 był sędzią i Prezesem Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk (1994 r.), Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów (1976-1984, 1986-1989, sekretarz w latach 1976-1984), Zrzeszenia Prawników Polskich (1954 r.). W latach 1986-1990 pełnił funkcję Prezesa Zarządu Głównego Związku Prawników Polskich. W latach 1989-1991 został Posłem Sejmu kontraktowego.

Był także członkiem Komitetu Praw Człowieka przy Organizacji Narodów Zjednoczonych (1985-1988) oraz Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W latach 1996-1997 był członkiem Izby Praw Człowieka w Bośni i Hercegowinie.

W latach 1996-2000 r. Rzecznik Praw Obywatelskich. Jako RPO podpisał porozumienie United Nations Development Programme w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych. Podpisał również porozumienie z Regionalnym Biurem na Europę i Kraje WNP Programu Narodów Zjednoczonych ds. rozwoju o współpracy mające na celu udzielanie pomocy krajom Europy Środkowej i Wschodniej w tworzeniu instytucji ochrony praw człowieka. W 1999 r. został wiceprezydentem European Ombudsman Institute. Był pracownikiem Instytutu Prawa Cywilnego Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Jest również członkiem Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk.

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim w 1970 r. oraz dwukrotnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 1978 r. oraz w 1984 r.

Był członkiem zespołów redakcyjnych czasopism prawniczych jak "Państwo i Prawo" oraz "The International Ombudsman Yearbook".

Jest autorem ponad 150 publikacji naukowych, popularno-naukowych oraz książek głównie z zakresu prawa i postępowania cywilnego oraz prawa administracyjnego, m. in.: "O nowym kodeksie rodzinnym i opiekuńczym" (1965), "Ochrona roszczeń pracowników w sądowym postępowaniu cywilnym" (1969), "Sądownictwo opiekuńcze w sprawach małoletnich" (1975). Był współautorem komentarza do kodeksu postępowania administracyjnego oraz kodeksu postępowania cywilnego.