Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Sukces – tak ocenia ZUS realizowany od kilkunastu lat program bezpłatnej rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej. W rekordowym roku 1998 było w Polsce aż 2,7 mln rencistów. W lutym tego roku – zaledwie 1 mln 48 tys. Eksperci przewidują kolejne spadki – podaje „Rynek Medyczny” za „Gazetą Wyborczą”. ZUS coraz częściej uznaje, że dalsze leczenie lub rehabilitacja pacjenta rokują odzyskanie zdolności do pracy i po zakończeniu zwolnienia chorobowego kieruje osoby, które nadal nie mogą pracować i najchętniej poszłyby na rentę, na tzw. świadczenie rehabilitacyjne. O przyznaniu świadczenia decyduje lekarz orzecznik ZUS.

Świadczenie rehabilitacyjne można pobierać przez 12 miesięcy. W tym czasie należy obowiązkowo uczestniczyć w zabiegach przepisanych przez lekarza – turnusy trwają miesiąc. Ich jakość i ilość jest kontrowersyjna. Następnie komisja ZUS decyduje o przyznaniu renty. Istnieją przypadki, gdy chory nie może wykonywać żadnej pracy, a pomimo to ZUS kieruje go na świadczenie, a później odmawia renty.
„Piotr Pawłowski ze Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji przyznaje, że aby człowiek z jakąkolwiek niepełnosprawnością mógł pracować, państwo musi stworzyć cały system pomocy, ponieważ np. osoba całkowicie sparaliżowana, aby wykonywać pracę, musi mieć asystenta osobistego, który ją rano zawiezie do pracy, a wieczorem odwiezie do domu. Ktoś, kto nie ma nogi, musi mieć protezę, by pracować. Jeszcze inny potrzebuje dofinansowania do zakupu samochodu. Dlatego według Pawłowskiego najlepszym rozwiązaniem byłoby wprowadzić bony za aktywność. Kto chce pracować, mógłby pieniądze z tego bonu przeznaczać na coś, co mu pracę ułatwi.” (Rynek Zdrowia)
[Rynek Zdrowia]