Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Dlaczego pielęgniarka, która zaraziła się Covidem w pracy, ma obcięty zasiłek chorobowy? - pytania na infolinię RPO 800-676-676

Data:

Pani jest pielęgniarką w szpitalu, zachorowała na Covid i początkowo przebywała w domu na izolacji, a następnie w związku z pogorszeniem stanu zdrowia – trafiła na kilka dni do  szpitalu. Pracodawca chce wypłacić 100% chorobowego za izolację, a za pobyt w szpitalu 80 % wynagrodzenia. Czy tak może być?

Przepisy dotyczące pandemii napisano tak, by pracownicy służby zdrowia, którzy zachorują albo będą musieli iść na kwarantannę po kontakcie z koronawirusem, nie tracili na tym: powinni dostawać zasiłek 100-procentowy, a nie 80-procentowy. Jednak w przepisach mówiących o tym, na czym polega niezdolność do pracy w służbie zdrowia wywołana koronawirusem, nie ma mowy o pobycie w szpitalu. Stąd cały problem.

Wydaje się jednak, że mim tego pielegniarka, która zaraziła się koronawirusem w pracy i była z tego powodu leczona w szpitalu, powinna dostać 100-proc. zasiłek.

Przeczytajmy te przepisy po kolei. Są to:

  • ustawa „covidowa” z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t. j. Dz.U.2020.1842 ze zm.),
  • ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U.2020.870 ze zm.), dalej jako „ustawa zasiłkowa”.

Zgodnie z art. 4g ustawy covidowej w czasie pandemii pracownik służby zdrowia poddany kwarantannie z powodu kontaktu z osobą zakażoną koronawirusem  dostaje 100 proc. zasiłku chorobowego.

Jak wyjaśnia ZUS oznacza to, że ubezpieczony, który jest zatrudniony w podmiocie leczniczym oraz:

  • odbywa kwarantannę, izolację lub izolację w warunkach domowych, jeśli wynikają one ze styczności z osobami chorymi z powodu COVID-19 w związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w tym podmiocie

albo

  • jest niezdolny do pracy z powodu COVID-19, a niezdolność ta powstała w związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w tym podmiocie

ma od 5 września 2020 r. prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Kwestię niezdolności do pracy regulują natomiast przepisy ustawy zasiłkowej. Zgodnie z art. 6 tej ustawy zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Z kolei ust. 2 pkt 1a stanowi, że na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy m.in. wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny, izolacji w warunkach domowych albo izolacji, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Podkreślić przy tym należy, że ustawa zasiłkowa nie wymienia tu hospitalizacji, jako sytuacji, którą podobnie jak pozostałe wskazane wyżej przypadki, traktuje się na równi z niezdolnością do pracy z tytułu choroby.

Pozostaje zatem pytanie, czy przebywanie w szpitalu (hospitalizacja) z powodu COVID-19, będące konsekwencją wykonywania obowiązków w podmiocie leczniczym w związku z zatrudnieniem w tym podmiocie, również jest traktowane jak niezdolność do pracy z tytułu choroby, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1a ustawy zasiłkowej w zw. z art. 4g ustawy covidowej i za który to czas również przysługuje 100% zasiłku chorobowego.

Wydaje się, że intencją ustawodawcy było przyznanie personelowi zatrudnionemu w podmiocie leczniczym, wykonującemu obowiązki związane z COVID-19, świadczenia w wysokości 100% z uwagi na większe narażenie na zachorowanie. Zatem posługując się regułą wnioskowania a minori ad maius, skoro zasiłek w wysokości 100% przysługuje za okres niezdolności do pracy w czasie kwarantanny, izolacji lub izolacji w warunkach domowych (bo na równi z niezdolnością do pracy traktuje się taki czas zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 1a ustawy zasiłkowej) to tym bardziej wydaje się zasadne przyznanie zasiłku w wysokości 100% osobie odbywającej hospitalizację w związku z chorobą COVID-19, będącą wynikiem pracy w podmiocie leczniczym.

Jak wskazuje w swoich wyjaśnieniach ZUS, jeżeli spełnione są powyższe warunki, pracownik, który jest zatrudniony w podmiocie leczniczym ma prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru, nawet jeśli nie wyczerpał jeszcze w tym roku kalendarzowym okresu 33 lub 14 dni wypłaty wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z powodu choroby, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy.

Dodatkowe informacje:

Informacja o udostępnieniu:

Autor informacji: Wydział Przyjęć Interesantów
Data publikacji:
Osoba udostępniająca: Agnieszka Jędrzejczyk