Biuletyn Informacji Publicznej RPO

27 listopada br. Dyrektor Generalny Służby Więziennej odpowiedział na wystąpienie Rzecznika Praw Obywatelskich, w którym zawarto postulat wprowadzenia szkoleń dla personelu medycznego zatrudnionego w zakładach karnych i aresztach śledczych z zakresu Protokołu Stambulskiego.

Dyrektor Generalny SW podkreślił, że zagadnienia dotyczące uwrażliwienia funkcjonariuszy i pracowników cywilnych Służby Więziennej w zakresie przestrzegania praw człowieka oraz zapoznawania ich z aktami prawa międzynarodowego, orzeczeniami Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i orzecznictwem krajowym, realizowane są systematycznie na różnych poziomach szkolenia i doskonalenia funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej.

Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej, jako wiodący ośrodek szkoleniowy w strukturach polskiego więziennictwa, prowadzi wielowymiarową i wieloaspektową działalność dydaktyczną. Opisane w Protokole Stambulskim standardy i procedury postępowania będą w dalszym ciągu przedmiotem szkoleń funkcjonariuszy Służby Więziennej, a w szczególności działań edukacyjnych dedykowanych m.in. psychologom, wychowawcom, funkcjonariuszom działu ochrony oraz służby zdrowia.

Dyrektor wskazał również, że Protokół Stambulski jest zamieszczony na stronie intranetowej Służby Więziennej.

Warto zauważyć, że wcześniej (13 listopada br.) odpowiedzi w tej sprawie udzieliła także Naczelna Rada Lekarska. Prezes NRL podkreślił, że zamysł pogłębienia programu szkoleń zawodowych dla lekarzy o zawarte w Protokole Stambulskim metody wykrywania i dokumentowania przypadków tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania, zasługuje na poparcie ze strony samorządu lekarskiego. Zwrócił się również do Komisji ds. Kształcenia, Ośrodka Doskonalenia Zawodowego oraz Izb Okręgowych o wprowadzenie do programu szkoleń stosownych zmian.

Dr Ewa Dawidziuk – Dyrektor Zespołu do spraw Wykonywania Kar w Biurze RPO

Warto zwrócić uwagę, że Protokół Stambulski to podręcznik, jak skutecznie badać i dokumentować tortury oraz inne formy okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Jest to dokument ONZ, który jest skierowany głównie do prawników, lekarzy i psychologów, którzy w swojej praktyce zawodowej mogą spotkać się z ofiarami przemocy. Dlatego też bardzo ważne jest aby wiedza na temat jego treści była jak najszersza wśród personelu jednostek penitencjarnych, ale także aby lekarze pozyskiwali wiedzę na jego temat w czasie różnego rodzaju szkoleń. Takie działanie wpisuje się bowiem w prewencyjne oddziaływanie, mające na celu zapobieganie torturom i innym formom złego traktowania.

II.402.1.2015