Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Bezdomnością zagrożeni się przede wszystkim młodzi opuszczający placówki instytucjonalnej pieczy zastępczej, młodzieżowe ośrodki wychowawcze oraz młodzież z rodzin defaworyzowanych.

Problemem – jak wskazywali uczestnicy spotkania – jest to, że nie ma w Polsce:

• po pierwsze - rzetelnej diagnozy zjawiska bezdomności młodych ludzi, wkraczających dopiero w dorosłość,
• po drugie - spójnego systemu wsparcia ludzi młodych, którzy wsparcia takiego nie mogą uzyskać we własnej rodzinie.

Młodzież opuszczająca pieczę zastępczą, placówki socjalizacyjne i resocjalizacyjne po skończeniu 18 lat jest praktycznie pozostawiona sama sobie. Nie działa efektywnie system tzw. usamodzielnienia, iluzoryczna jest rola przewidzianego w przepisach opiekuna usamodzielnienia. Brakuje przepisów, które ułatwiałyby młodym ludziom uzyskanie pomocy mieszkaniowej ze strony gminy.

Konieczne jest stworzenie spójnego systemu, który zapewniałby pomoc terapeutyczną i psychologiczną młodym ludziom i ich rodzinom już od pierwszych sygnałów, że rodzina nie funkcjonuje właściwie. Potrzebny jest system realnie wspierający młodych ludzi wchodzących w dorosłość na różnych polach: w kontynuowaniu nauki, w znalezieniu pracy, w zapewnieniu godnych warunków mieszkaniowych. Realizacji tych celów służyć może inicjatywa tworzenia mieszkań treningowych, a tych jest cały czas o wiele za mało.

Problem bezdomności młodych ludzi jest złożony i wieloaspektowy, dlatego też sprawa wymaga dalszych działań Rzecznika i Komisji Ekspertów. Będą oni apelowali zarówno o zmiany w przepisach, jak i wspierali dobre praktyki i upowszechnianie wiedzy o istniejących regulacjach prawnych i możliwościach wsparcia.