Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Trybunał Konstytucyjny uznał, że przepis nakazujący obligatoryjne wygaszenie mandatu wójta po orzeczeniu o całkowitej niezdolności do pracy jest zgodny z Konstytucją. Trybunał dokonał jednocześnie interpretacji zaskarżonego przepisu, zgodnie z którą dotyczy on jedynie sytuacji uzyskania przez wójta orzeczenia o niezdolności do pracy w trakcie sprawowania funkcji, nie ma natomiast zastosowania do osób, które posiadały takie orzeczenie przed wyborem.

W wyniku skargi osoby, którą podczas rejestracji komitetu wyborczego poinformowano, iż w przypadku uzyskania przez nią mandatu wójta w pierwszym dniu urzędowania zostanie on wygaszony, Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżyła do Trybunału Konstytucyjnego art. 492 Kodeksu wyborczego, który stanowi o wygaśnięciu mandatu prezydenta miasta, burmistrza lub wójta w przypadku orzeczenia wobec niego niezdolności do pracy lub samodzielnej egzystencji na czas przynajmniej do końca kadencji. Rzecznik uznała, że przepis narusza konstytucyjną gwarancję równości dostępu do funkcji publicznych (art. 60), zasadę równości wobec prawa (art. 32) i art. 29 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, która nakazuje państwom zapewnić tym osobom efektywną równość udziału w życiu społecznym i  politycznym. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego zaskarżony przepis jest konstytucyjny i przewiduje pozbawienie mandatu wójta osoby, która nie jest wstanie sprawować tej funkcji. Trybunał Konstytucyjny zapowiedział, że w postanowieniu sygnalizacyjnym zobowiąże sejm do doprecyzowania przepisu tak, aby nie budził żadnych wątpliwości.

[sprawa w TK]