Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Propozycja badania, która nie została zrealizowana

Temat badania:

Badanie stopnia dyskryminacji osób niepełnosprawnych jako osób pieszych i użytkowników chodników oraz stref zamieszkania w przestrzeni publicznej miast Polski ze szczególnym uwzględnieniem starówek i ich najbliższego otoczenia

Cel badawczy:

Diagnoza:

• stopnia dostępności chodników dla pieszych jako użytkowników chodników i stref zamieszkania w przestrzeni publicznej miast Polski;
• stopnia dyskryminacji osób niepełnosprawnych, jako osób pieszych na rzecz restauratorów i właścicieli ogródków gastronomicznych stawianych na całej szerokości chodników;
• możliwości przywrócenia osobom niepełnosprawnym, jako osobom pieszym, zapewnionych im prawem przywilejów w zakresie użytkowania chodników i stref zamieszkania.

Uzasadnienie:

Moje badania terenowe oraz analiza danych źródłowych dowodzą, że wiele miast w Polsce (małych, średnich i dużych) przyzwala na wydawanie zezwoleń na wadliwe lokalizacje ogródków gastronomicznych na całej szerokości chodników bez pozostawiania min.1,5-metrowego pasa przejścia po chodniku dla osób pieszych, w tym osób niepełnosprawnych, obładowanych, z wózkami, na wózkach, na rolkach lub deskorolkach, lub innych urządzeniach mobilnych nie będących rowerami.

W efekcie chodniki zajęte są przez ogródki - urządzenia będące własnością prywatną i służące prywatnej działalności gospodarczej, a piesi są zmuszeni do chodzenia i jeżdżenia po jezdniach, które na drogach publicznych, wewnętrznych i w strefach zamieszkania nadal prawnie są jezdniami, więc ruch pieszy po nich nie powinien być traktowany jako jedyny możliwy, bezpieczny, wygodny lub najkrótszy.

W efekcie chodniki na starówkach wzdłuż pierzei zablokowane są przez ogródki gastronomiczne (np. we Wrocławiu, Sandomierzu, Lublinie, Białymstoku i in.), a piesi chodzą po jezdniach. Tym samym utrudniona jest akcja gaśnicza w przypadku pożaru w pomieszczeniach na piętrach nad ogródkami, utrudnione jest i znacznie wydłużone dojście do lokali usługowych zlokalizowanych między ogródkami i ich nie posiadających (konieczność okrążania ogródków).

Poruszanie się osób niewidomych z białą laską lub psem przewodnikiem jest bardzo utrudnione. W tym kontekście zezwolenia na lokalizację ogródków gastronomicznych wprost na chodnikach i zajmowanie przez nie całej ich szerokości (od pierzei do krawężnika) naraża niepełnosprawne i starsze będące pieszymi na nieuzasadnione zmęczenie, wydłużenie trasy podróży, potknięcia, upadki, utratę zdrowia lub życia, przyspieszoną amortyzację wózków inwalidzkich oraz pogorszenie zdrowia, ponieważ wstrząsy spowodowane wielokrotnym przekraczaniem krawężników powodują urazy mięśni i stawów.

Polskie Towarzystwo Ludoznawcze