Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Po tym, jak po demonstracji pod Sejmem 16 grudnia 2016 r. Komenda Stołeczna Policji opublikowała zdjęcia osób, które „mogą mieć związek z tymi zdarzeniami”, Rzecznik Praw Obywatelskich zapytał, jaka była podstawa prawna tej publikacji. Wizerunki osób są bowiem chronione i można je publikować tylko na podstawie wyraźnych przepisów.

Komendant Stołeczny Policji inspektor Robert Żebrowski odpowiedział, że publikacja nastąpiła na ustne polecenie prokuratora referenta Radosława Jacewicza - prokuratora Prokuratury Okręgowej w Warszawie.

Wyjaśnił też, że w żaden sposób Policja nie stwierdza, że osoby ze zdjęć naruszyły prawo – bo na zdjęciach „są także świadkowie tych zdarzeń”.

Jak informuje insp. Żebrowski, Prokuratura Okręgowa w Warszawie prowadzi śledztwo w sprawie wydarzeń związanych z naruszeniem porządku prawnego w dniach 16/17 grudnia 2016 roku przed gmachem Sejmu RP o sygn. akt PO1 Ds.205.2016.

„Wydział Dochodzeniowo-Śledczy Komendy Stołecznej Policji realizuje czynności w ramach w/w postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w Warszawie”. Ustne polecenie prok. Jacewicza zostało zrealizowane „mając na uwadze art. 20 ust. 2a i 2b ustawy o Policji z dnia 6 kwietnia 1990 roku (Dz.U, 2016 poz. 1782 t.j. ze zm.) w ramach realizacji zadań ustawowych”.

Chodzi o przepis, który brzmi:

Art. 20. 2a.

Policja może pobierać, uzyskiwać, gromadzić, przetwarzać i wykorzystywać w celu realizacji zadań ustawowych informacje, w tym dane osobowe, o następujących osobach, także bez ich wiedzy i zgody:

1. osobach podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego;
2. nieletnich dopuszczających się czynów zabronionych przez ustawę jako przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego;
3. osobach o nieustalonej tożsamości lub usiłujących ukryć swoją tożsamość;
4. osobach stwarzających zagrożenie, o których mowa w ustawie z dnia 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób;
5. osobach poszukiwanych;
6. osobach zaginionych;
7. osobach, wobec których zastosowano środki ochrony i pomocy, przewidziane w ustawie z dnia 28 listopada 2014 r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka (Dz. U. z 2015 r. poz. 21).

2aa. Policja, w celu realizacji zadań ustawowych, może pobierać, uzyskiwać, gromadzić, przetwarzać, sprawdzać i wykorzystywać informacje, w tym dane osobowe, uzyskane lub przetwarzane przez organy innych państw oraz przez Międzynarodową Organizację Policji Kryminalnych – INTERPOL.

2ab. Policja może przekazywać informacje, w tym dane osobowe, służące zapobieganiu lub zwalczaniu przestępczości organom innych państw lub Międzynarodowej Organizacji Policji Kryminalnych – INTERPOL, o których mowa w ust. 2aa, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. poz. 1371, z 2013 r. poz. 1650 oraz z 2014 r. poz. 1199), w prawie Unii Europejskiej i w postanowieniach umów międzynarodowych.

2ac. Policja może pobierać, uzyskiwać, gromadzić, przetwarzać i wykorzystywać w celu realizacji zadań ustawowych informacje, w tym dane osobowe, o osobach, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych, także bez wiedzy i zgody tych osób, a także udostępnia i przekazuje te informacje uprawnionym służbom, organom lub podmiotom na zasadach i w trybie określonym w tej ustawie.

2b.

Informacje, o których mowa w ust. 1, 2a, 2aa–2ac, dotyczą osób o których mowa w ust. 2a i 2ac i mogą obejmować:

1. dane osobowe, o których mowa w art. 27 przetwarzanie niektórych kategorii danych ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, z tym że dane dotyczące kodu genetycznego obejmują informacje wyłącznie o niekodującej części DNA;
2. odciski linii papilarnych;
3. zdjęcia, szkice i opisy wizerunku;
4. cechy i znaki szczególne, pseudonimy;
5. informacje o:
   a) miejscu zamieszkania lub pobytu,
   b) wykształceniu, zawodzie, miejscu i stanowisku pracy oraz sytuacji materialnej i stanie majątku,
   c) dokumentach i przedmiotach, którymi sprawca się posługuje,
   d) sposobie działania sprawcy, jego środowisku i kontaktach,
   e) sposobie zachowania się sprawcy wobec osób pokrzywdzonych.