Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Reprywatyzacja czyli przywracanie własności osobom nieprawnie jej pozbawionych w czasie PRL jest procesem nieuregulowanym i słabo uwzgledniającym fakt, że na spornych terenach i w domach od lat żyją ludzie.  

Konieczność zadośćuczynienia krzywdom dawnych właścicieli zdaje się być oczywista. Kwestii tej nie rozwiązano w sposób generalny, systemowy. Pozostawienie spraw własnemu biegowi sprowadziło proces reprywatyzacji do prowadzenie quasi-reprywatyzacji w sprawach indywidualnych, przy wykorzystaniu różnego rodzaju instrumentów prawnych. Z biegiem lat poziom skomplikowania faktycznego i prawnego poszczególnych spraw narasta, podobnie jak i problemy prawne i wątpliwości interpretacyjne, nie mówiąc już o nieuchronnym nabrzmiewaniu konfliktów społecznych, szczególnie na najbardziej dramatycznej linii: dawni właściciele – lokatorzy zamieszkujący prywatyzowane kamienice.

Co więcej, stworzona zaniechaniem ustawodawcy „szara strefa” – brak jasnych zasad dochodzenia roszczeń – niewątpliwie sprzyjała też i nadużyciom czy wręcz naruszeniom prawa;