Commissioner for Human Rights

Kongres od trzech lat pokazywał, że warunkiem niezbędnym dla dobrze funkcjonującego państwa jest tworzenie go przez możliwie różne grupy społeczne. Każdy z nas ma inne potrzeby, inne spostrzeżenia – jedynie ich zderzenie powoduje, że mamy szansę zbudować państwo, w którym będziemy mogli wspólnie żyć. III Kongres Praw Obywatelskich jest wydarzeniem, które pokazuje, że dojrzeliśmy do rozmowy jako społeczeństwo.  W tym roku było nas prawie dwa tysiące. Zostawiliśmy pomysły i nowe możliwości współpracy. Zostają po nas relacje z paneli (czytajcie! - PROGRAM KONGRESU ZAMIENIŁ SIĘ W RELACJE Z KONGRESU, można je znaleźć pod linkami do tytułów paneli) i zdjęcia (ogladajcie - są poniżej i w relacjach z paneli). 

• Zdrowie
• Wykluczenie transportowe
• Klimat i zanieczyszczenie środowiska
• Sprawy frankowiczów
• Komputery i bezpieczeństwo dzieci w internecie
• Mowa nienawiści
• Działanie sądów rodzinnych
• Sytuacja mediów
• Rola służb specjalnych
• Kryzys praworządności
• Zdrowie psychiczne dzieci
• Tortury w Polsce
• Nowe technologie w życiu osób z niepełnosprawnościami

To przykłady tematów, o których rozmawialiśmy, dzieląc się wiedzą i doświadczeniami.

Kongres miał propozycję dla każdego: były panele ogólne, ale i dla specjalistów-prawników, naukowców. Były sesje dla ludzi, którzy już podjęli działalność społeczną oraz specjalnie przygotowane dla ludzi młodych (żeby mogli przedstawić swój punkt widzenia).

Dzięki temu, że na Kongresie można spotkać tak wielu ludzi o najróżniejszych kompetencjach, możemy dowiedzieć się, co możemy zrobić razem i w jaki sposób.

Na Kongres przyjechali (wiedzę tę czerpiemy ze sposobu, w jaki się przedstawili w formularzu zgłoszeniowym): adwokaci, aktywiści z różnych organizacji, artyści, bankierzy, członkowie samorządowych rad młodzieżowych, działacze na rzecz praw człowieka z wielkich i lokalnych organizacji, działacze na rzecz równości, eksperci od mediacji, feministki i feminiści, lekarze (i lekarze rezydenci), lokatorzy, nauczyciele, naukowcy i z uczelni w kraju i zagranicy, notariusze, obrońcy przyrody, opiekunowie osób chorujących na Alzheimera, osoby zajmujące się problemem bezdomności, policjanci, posłowie, pracownicy hospicjów, profesorowie, przedsiębiorcy, przedstawiciele instytucji publicznych, ministerstw i urzędów wojewódzkich, rodzice, psychologowie, samorządowcy, seniorzy, sędziowie, uczniowie, żołnierze.

Kongres łączył tak różne środowiska także po to, by uczyć, że sama współpraca jest już niezwykłą wartością – tak głęboko niedocenianą. Angażuje przedstawicieli grup pomijanych często w publicznej debacie. Stawiając jednocześnie tezę, że diagnoza problemów społecznych i prawnych nie może odbywać się bez tych, których one bezpośrednio dotyczą. W sposób szczególny w tym roku chcemy do dyskusji zaprosić osoby młode – trudno bowiem rozmawiać o wyzwaniach stojących przed nami, o przyszłość praw człowieka, bez tych, których będą one dotyczyły, bez tych, od których będą one zależały.

Gospodarzami wydarzenia byli Rzecznik Praw Obywatelskich  i Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka OBWE (ODIHR)