Wystąpienie Zespołu do spraw Wykonywania Kar.
1-2. W sprawie postępowania funkcjonariuszy Służby Więziennej wobec osadzonych zaliczonych do kategorii niebezpiecznych z dnia 2003-11-12
RPO/452786/03/VII/706.6 RZ
1-2. W sprawie postępowania funkcjonariuszy Służby Więziennej wobec osadzonych zaliczonych do kategorii niebezpiecznych.
Podczas ostatnich wizytacji przeprowadzonych przez pracowników Biura Rzecznika w oddziałach dla osadzonych stwarzających poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu karnego, stwierdzono przypadki nieuzasadnionego, nadmiernego rygoryzmu w postępowaniu z tą kategorią osadzonych. Był on szczególnie widoczny w sytuacjach stosowania kajdan, ograniczania kontaktów z osobami bliskimi, zbyt ubogich form działalności kulturalno-oświatowej. Funkcjonariusze Służby Więziennej często stosowali ograniczenia wobec całej grupy osadzonych zaliczonych do kategorii niebezpiecznych, nie rozpatrując potrzeb w tym zakresie w odniesieniu do indywidualnych zagrożeń, które mogą stworzyć poszczególne osoby. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się o odniesienie się do opisanych w wystąpieniu działań funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz o podjęcie stosownych kroków zmierzających do wyeliminowania działań, które powodują nadmierną i nieuzasadnioną dolegliwość dla więźniów zaliczonych do kategorii niebezpiecznych.
Inf. 4/2003, str.51.
1-2. W sprawie postępowania funkcjonariuszy Służby Więziennej wobec osadzonych zaliczonych do kategorii niebezpiecznych.
Podczas ostatnich wizytacji przeprowadzonych przez pracowników Biura Rzecznika w oddziałach dla osadzonych stwarzających poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu karnego, stwierdzono przypadki nieuzasadnionego, nadmiernego rygoryzmu w postępowaniu z tą kategorią osadzonych. Był on szczególnie widoczny w sytuacjach stosowania kajdan, ograniczania kontaktów z osobami bliskimi, zbyt ubogich form działalności kulturalno-oświatowej. Funkcjonariusze Służby Więziennej często stosowali ograniczenia wobec całej grupy osadzonych zaliczonych do kategorii niebezpiecznych, nie rozpatrując potrzeb w tym zakresie w odniesieniu do indywidualnych zagrożeń, które mogą stworzyć poszczególne osoby. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się o odniesienie się do opisanych w wystąpieniu działań funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz o podjęcie stosownych kroków zmierzających do wyeliminowania działań, które powodują nadmierną i nieuzasadnioną dolegliwość dla więźniów zaliczonych do kategorii niebezpiecznych.
Inf. 4/2003, str.51.
Wystąpienie dołączone do tego dokumentu:
Opis odpowiedzi:
1. Dyrektor Generalny Służby Więziennej (16.12.2003r.) w piśmie z dnia 15.12.2003r. do Dyrektorów Okręgowych Służby Więziennej przypomniał, że możliwe jest stosowanie kajdan wobec osadzonych w czasie ich doprowadzania, ale tylko w pewnych sytuacjach - w szczególności w celu zapobieżenia ucieczce lub objawom czynnej agresji. Jako niezgodne z przepisami należy uznać stosowanie kajdan wobec wszystkich osadzonych, bez oceny indywidualnych zagrożeń, a także podczas widzeń z najbliższymi i rozmów z pracownikami Biura RPO. Należy dołożyć starań, aby oferta zajęć kulturalno-oświatowych była wzbogacona. Odnosi się to również do osadzonych stwarzających poważne zagrożenie, z zastrzeżeniem art. 88b i 212 b Kkw. Otwarcia korespondencji urzędowej należy dokonywać w obecności skazanego. W piśmie z dnia 3.09.2003 r. Zastępca Dyrektora Generalnego SW polecił natychmiastowe odstąpienie od emitowania w niektórych jednostkach penitencjarnych głośnej muzyki w oddziałach dla osadzonych stwarzających poważne zagrożenie. Sposób postępowania z tą grupą osadzonych będzie pod stałym nadzorem i kontrolą dyrektorów okręgowych SW i CZSW.
Inf. 4/2003, str.52.
1. Dyrektor Generalny Służby Więziennej (16.12.2003r.) w piśmie z dnia 15.12.2003r. do Dyrektorów Okręgowych Służby Więziennej przypomniał, że możliwe jest stosowanie kajdan wobec osadzonych w czasie ich doprowadzania, ale tylko w pewnych sytuacjach - w szczególności w celu zapobieżenia ucieczce lub objawom czynnej agresji. Jako niezgodne z przepisami należy uznać stosowanie kajdan wobec wszystkich osadzonych, bez oceny indywidualnych zagrożeń, a także podczas widzeń z najbliższymi i rozmów z pracownikami Biura RPO. Należy dołożyć starań, aby oferta zajęć kulturalno-oświatowych była wzbogacona. Odnosi się to również do osadzonych stwarzających poważne zagrożenie, z zastrzeżeniem art. 88b i 212 b Kkw. Otwarcia korespondencji urzędowej należy dokonywać w obecności skazanego. W piśmie z dnia 3.09.2003 r. Zastępca Dyrektora Generalnego SW polecił natychmiastowe odstąpienie od emitowania w niektórych jednostkach penitencjarnych głośnej muzyki w oddziałach dla osadzonych stwarzających poważne zagrożenie. Sposób postępowania z tą grupą osadzonych będzie pod stałym nadzorem i kontrolą dyrektorów okręgowych SW i CZSW.
Inf. 4/2003, str.52.