Biuletyn Informacji Publicznej RPO

IX.517.1413.2021

Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie skargi konstytucyjnej dotyczącej zbadania zgodności z Konstytucją przepisu ustawy skargowej.

Rzecznik Praw Obywatelskich zgłosił udział w przedmiotowym postępowaniu i wniósł o stwierdzenie, że: przepis art. 2 ust. 1b ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (dalej: "ustawa skargowa"), w zakresie w jakim wyłącza prawo strony do wniesienia skargi na przewlekłość postępowania sądowego w sprawie prowadzonej przed sądem na podstawie przepisów ustawy - Kodeks karny wykonawczy (dalej: "k.k.w."), chyba że dotyczą one obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub nawiązki orzeczonej na pokrzywdzonego, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 2 Konstytucji.

Skarżący zauważył m.in., że brak możliwości wnoszenia skargi na przewlekłość powodować może z jednej strony opieszałe rozpoznawanie spraw tego typu, a z drugiej strony pozbawia osoby zainteresowane możliwości dochodzenia odszkodowania za rozpoznanie ich spraw z nieuzasadnioną zwłoką. Jest to działanie dyskryminujące i stygmatyzujące osoby skazane.

W opinii Rzecznika skarżący słusznie wskazał, że brak jest innej instytucji analogicznej do skargi na przewlekłość postępowania, z której można by korzystać w odniesienia do spraw prowadzonych na gruncie k.k.w. Dopiero ponowne ustawowe zagwarantowanie możliwości wniesienia skargi na przewlekłość postępowań rozpoznawanych w oparciu o przepisy Kodeksu karnego wykonawczego, uczyni ten instrument realnym, a nie iluzorycznym.